Danuta Hübner

Narodowość: polska
ur. 8 kwietnia 1948 w Nisku, Polska
Dwie córki: Ewa i Karolina

Kariera zawodowa

Od 1 maja 2004 - Członek Komisji Europejskiej, Bruksela
2003-2004 - Minister ds. europejskich, Polska
2001-2003 - Szef Urzędu Komitetu Integracji Europejskiej i Sekretarz Stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, Polska
2000-2001 - Sekretarz Wykonawczy w randze Zastępcy Sekretarza Generalnego w Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych w Genewie
1998-2000 - Zastępca Sekretarza Wykonawczego w Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych w Genewie
1997-1998 - Szef Kancelarii Prezydenta Rzeczpospolitej Polskiej
1996-1997 - Pełnomocnik rządu ds. tworzenia Komitetu Integracji Europejskiej (KIE), Sekretarz KIE w randze Sekretarza Stanu i szef Urzędu Komitetu Integracji Europejskiej (UKIE)
1995-1996 - Główny Negocjator członkostwa Polski w OECD
1994-1996 - Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Przemysłu i Handlu, Polska

Wykształcenie i kariera naukowa

2005 - Doktorat Honoris Causa w dziedzinie prawa Uniwersytetu w Sussex
1992 - Tytuł profesora nauk ekonomicznych
1991-1994 - Zastępca dyrektora Instytutu Rozwoju i Studiów Strategicznych, Warszawa
1988-1990 - Stypendium Fulbrighta, University of California, Berkeley, USA
1981-1987 - Zastępca dyrektora Instytutu Badań nad Krajami Rozwijającymi się, SGPiS (obecnie SGH)
1980 - Habilitacja (handel zagraniczny), SGPiS (obecnie SGH), Warszawa
1974 - Doktorat (ekonomia), SGPiS (obecnie SGH), Warszawa
lata 70-te - Wykładowca w Centrum Studiów Europejskich na Uniwersytecie Sussex oraz Universidad Autonoma w Madrycie
Od 1971 - Pracownik naukowy w SGPiS/SGH (obecnie urlop bezpłatny)
1971 - Tytuł magistra ekonomii, SGPiS (obecnie SGH), Warszawa

Działalność pozazawodowa

Funkcje pełnione w fundacjach lub podobnych organach
Członek Rady Naukowej miesięcznika 'Bank i Kredyt'
Przewodnicząca Rady Redakcyjnej czasopisma „Euroregiony” wydawanego w Katowicach
Członek Rady Programowej ogólnopolskiego dwutygodnika ekonomicznego „Nowe Życie Gospodarcze”
Członek Stowarzyszenia na rzecz Przeciwdziałania Wykluczeniu Społecznemu Osób z Zaburzeniami Psychicznymi „Most”, Bydgoszcz
Członek Honorowy Międzynarodowej Organizacji Soroptimist International - Warszawa „Dom Polski”
Członek Zarządu, Policy Network and Communications Ltd., Londyn

Funkcje pełnione w instytucjach naukowych

Członek Rady Ekonomicznej Polskiej Unii Onkologii, Warszawa
Przewodnicząca Rady Programowej Instytutu Zarządzania, Warszawa
Członek Rady Naukowej Państwowego Instytutu Weterynaryjnego w Puławach
Członek Rady Naukowej Głównego Instytutu Górnictwa w Katowicach
Członek Rady Programowej Europejskiej Akademii Biznesu dla Przedsiębiorstw, Warszawa

1998-2001 - Społeczny Doradca Ekonomiczny Prezydenta Rzeczpospolitej Polskiej
1996-1998 - Członek Rady Naukowej Instytutu Nauk Ekonomicznych Polskiej Akademii Nauk
1995-1997 - Członek Rady Statystyki (Polska)
1994-1997 - Redaktor naczelny miesięcznika „Gospodarka Narodowa”
1994-1995 - Doradca Wicepremiera i Ministra Finansów, współautorka rządowego programu „Strategia dla Polski”
1992-1996 - Przewodnicząca Społecznej Rady Planowania przy Centralnym Urzędzie Planowania
1991-1997 - Zastępca redaktora naczelnego dwumiesięcznika „Ekonomista”
1987-1996 - Członek Komitetu Wykonawczego Europejskiego Stowarzyszenia Instytutów Badań i Kształcenia w zakresie Rozwoju (EADI) w Genewie

Danuta Hübner urodziła się 8 kwietnia 1948 w Nisku (woj. podkarpackie).

W 1971 r. ukończyła Wydział Handlu Zagranicznego SGPiS, (obecnie SGH), gdzie w 1974 r. uzyskała doktorat, a w 1980 r. - habilitację. W styczniu 1992 roku otrzymała tytuł profesora nauk ekonomicznych.

W wieku 22 lat wstąpiła do PZPR, w 1987 r. - jak mówiła w wywiadzie zamieszczonym w "Wysokich obcasach" - doszła do wniosku, że dość tej fikcji, i oddała legitymację, dołączając przewrotne, jak jej się wtedy wydawało, uzasadnienie, że wszystko w partii idzie w dobrym kierunku i jej skromna osoba nie jest już jej potrzebna". "Ja po prostu do żadnej partii nigdy się nie nadawałam i nie nadaję" - deklarowała. "Często mam takie wrażenie, że jestem... niczyja" - mówiła.

W latach 1988-1990 była stypendystką Fulbrighta w University of California w Berkeley, a w 1994 odbyła staż naukowy w Centre for European Studies w University of Sussex. Wykładała na California State University w San Jose.

W latach 70-tych przebywała na stypendium na Universidad Autonoma w Madrycie. Pracowała w SGH, w Kolegium Analiz Ekonomicznych.

W latach 1991-1994 pełniła funkcję wicedyrektora ds. naukowych w Instytucie Rozwoju i Studiów Strategicznych. Była też członkiem Rady naukowej Instytutu Nauk Ekonomicznych PAN.

Od 1992 roku Hübner była redaktorem naczelnym miesięcznika "Gospodarka Narodowa" oraz zastępcą redaktora naczelnego dwumiesięcznika "Ekonomista". Przez wiele lat byłą przedstawicielką polskich instytutów - członków Europejskiego Stowarzyszenia Instytutów Rozwoju w Genewie. Od 1991 roku została przewodniczącą Społecznej Rady Planowania przy Centralnym Urzędzie Planowania (za prezesury Jerzego Eysymontta). Była także społecznym doradcą wicepremiera Grzegorza Kołodki.

Od wiosny 1994 do jesieni 1996 była podsekretarzem stanu w Ministerstwie Przemysłu i Handlu. Pełniła też funkcję negocjatora z ramienia Polski w OECD.

W październiku 1996 r. Danuta Hübner została pełnomocnikiem ds. tworzenia Komitetu Integracji Europejskiej, a następnie mianowana sekretarzem KIE w randze sekretarza stanu. Funkcję tę pełniła do listopada 1997, kiedy została odwołana przez nowego premiera Jerzego Buzka.

Już w grudniu 1997 r. znalazła nowe miejsce pracy - na stanowisku szefa Kancelarii Prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego, gdzie zastąpiła Danutę Waniek, która wybrała mandat posła. Przez niespełna rok pracy Hübner udało się - jak mówiła wówczas w wywiadzie dla PAP - uczynić z Kancelarii gładko funkcjonującą "maszynerię".

W październiku 1998 opuściła Kancelarię Prezydenta, by objąć stanowisko zastępcy sekretarza wykonawczego Europejskiej Komisji Gospodarczej Narodów Zjednoczonych w Genewie. Od lipca 2000 do października 2001 była sekretarzem wykonawczym tej Komisji.

W Genewie zajmowała się m.in. rozwijaniem współpracy krajów bałkańskich i byłego ZSRR z pozostałymi. Jak mówiła w 1998 roku w rozmowie z PAP, Kwaśniewski uznał, że jej praca w Europejskiej Komisji Gospodarczej ONZ będzie kontynuacją jego polityki: popierania na forum międzynarodowym tych państw, które miały mniej szczęścia w procesie transformacji, a także będzie sprzyjać staraniom Polski o członkostwo w Unii Europejskiej.

Do Polski wróciła po wyborach parlamentarnych w 2001 r., wygranych przez SLD-UP, by objąć stanowisko sekretarza stanu w MSZ, a zarazem szefa UKIE oraz sekretarza KIE; żartowała wówczas, że pełni funkcję "potrójnej sekretarki". "Musimy zdjąć z siebie odium kraju, który wlecze się na końcu (w grupie krajów kandydujących do UE). To zmniejsza nasze negocjacyjne pole manewru" - powiedziała minister dziennikowi "Życie" krótko po objęciu tych funkcji w listopadzie 2001 r. Polska uważana była wówczas za kraj opóźniający negocjacje z UE, m.in. przez swe sztywne stanowisko w sprawie obrotu ziemią rolną (dział "swobodny przepływ kapitału") oraz pracy ("swobodny przepływ osób").

Rząd Leszka Millera zapowiadał elastyczność i nadrobienie zaległości w negocjacjach. Dzięki zmianie strategii negocjacyjnej udało się stopniowo zamknąć kolejne rozdziały negocjacyjne i w rezultacie w grudniu 2002 - po burzliwych dyskusjach w Kopenhadze - zakończyć negocjacje. Rządowi i negocjatorom zarzucano często zbytnią uległość w negocjacjach. Hübner broniła strategii rządu.

Od marca 2002 roku Danuta Hübner jako przedstawiciel rządu uczestniczyła w pracach Konwentu UE ds. reformy. 16 kwietnia 2003 r. w Atenach Hübner, wspólnie z premierem Leszkiem Millerem i ministrem spraw zagranicznych Włodzimierzem Cimoszewiczym, podpisała Traktat Akcesyjny o członkostwie Polski w UE. Potem aktywnie zaangażowała się w kampanię przed referendum w sprawie przystąpienia Polski do UE.

20 stycznia premier Leszek Miller oficjalnie zaproponował kandydaturę Hübner na komisarza UE. Pozytywną opinią w tej sprawie wyraził także prezydent Aleksander Kwaśniewski. Dzień później LPR złożyła do Prokuratury Krajowej zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa przez minister ds. europejskich. Zarzuca jej niedopełnienie obowiązku nadzoru nad negocjacjami Polski z krajami Unii Europejskiej. Polskie Stronnictwo Ludowe zapowiedziało przedstawienie "Czarnej listy grzechów" minister Hübner. Natomiast Prawo i Sprawiedliwość uznało, że Hübner ponosi odpowiedzialność za opóźnienia w przygotowaniu Polski do członkostwa w UE i nie należy nagradzać jej za błędy, mianując komisarzem. Zadowolenie z polskiej kandydatury wyraził natomiast obecny szef Komisji Europejskiej Romano Prodi. Od spotkania z Hübner rozpoczął on oficjalne konsultacje z kandydatami na komisarza z 10 państw przystępujących do Unii 1 maja.